Εισαγωγή

Η νόσος του Crohn είναι μια χρόνια φλεγμονώδης διαταραχή, η οποία μπορεί να προσβάλλει οποιοδήποτε τμήμα του γαστρεντερικού σωλήνα.

Πρόσφατες μελέτες καταγράφουν μια παγκόσμια αύξηση της επίπτωσης της νόσου.

H διάγνωση της νόσου του Crohn τίθεται μετά από συνεκτίμηση:

1. της κλινικής εικόνας, που μπορεί να περιλαμβάνει κοιλιακό άλγος, απώλεια βάρους, διάρροια, πυρετό, κλπ

2. των εργαστηριακών εξετάσεων (π.χ σιδηροπενική αναιμία),

3. των συμβατικών απεικονιστικών μεθόδων, όπως ακτινολογική μελέτη του λεπτού εντέρου και αξονική τομογραφία κοιλίας και

4. του ενδοσκοπικού ελέγχου που περιλαμβάνει εντεροσκόπηση, κολονοσκόπηση και ειλεοσκόπηση. Όταν η νόσος εντοπίζεται στο παχύ έντερο, τελικό ειλεό, ή στο ανώτερο πεπτικό, η κλασσική ενδοσκόπηση με λήψη βιοψιών αρκεί συνήθως για την τεκμηρίωση της διάγνωσης, όταν όμως η νόσος προσβάλλει μόνο το λεπτό έντερο (20-30% των περιπτώσεων), η ακτινολογική μελέτη με βάριο βοηθούσε μέχρι σήμερα στην επιβεβαίωση της διάγνωσης.1,2